بررسی تأثیر داروی آتورواستاتین بر کشت بافت اندومتر انسان در زمینه سه بعدی فیبرینی

زمینه و هدف: آندومتریوز به عنوان یکی از عوامل اصلی ناباروری در زنان تحقیقات گسترده ای را به خود اختصاص داده است. کشت بافت اندومتر انسانی در زمینه سه بعدی فیبرینی به عنوان مدل مناسبی برای بیماری اندومتریوز مطرح می باشد. استاتینها به عنوان داروهایی با اثرات متنوع در رگ زایی به عنوان کاندیدای برای مهار این بیماری مطرح می باشند. لذا هدف مطالعه حاضر، شناسائی تأثیر غلظت های مختلف آتورواستاتین بر کشت بافت اندومتر انسانی به منظور تعیین اثرات مهار یا تسریع کننده آن بر رشد بافت می باشد. روش بررسی: 8 نمونه بافت اندومتر طبیعی انسان به قطعات mm11 تقسیم و در ظروف 24 خانه، کشت داده شدند. برای تشکیل مدل سه بعدی مورد نظر ابتدا به هر خانه از ظرف کشت ml5/0 محلول فیبرینوژن در محیط m199 با غلظت mg/ml 3 و l 10 ترومبین اضافه گردید. پس از تشکیل ژل، قطعات بافت اندومتر در سطح آن قرار داده شد و لایه دوم از محلول فیبرینوژن اضافه گردید. قطعات بافت اندومتر هر نمونه در 4 ردیف 5 تایی چاهک های ظرف کشت داده شدند. ردیف اول به عنوان کنترل محیط کشت و ردیف های دوم تا چهارم به ترتیب غلظت های m1/0، m1 و m10 از آتورواستاتین به چاهکها اضافه گردید. هر 72 ساعت تعویض محیط انجام شد و تغییرات ایجاد شده در بافتها با استفاده از میکروسکوپ معکوس ثبت گردید. همچنین در روز های 1، 7، 14 و 21 از نمونه ها عکسبرداری صورت گرفت. در پایان دوره مطالعه، به بافت های کشت داده شده براساس مشاهدۀ رشد زوائد سلولی، هجوم سلول های رسوب یافته به درون ژل فیبرین و رشد غدد آندومتری نمره داده شد و تصاویر مربوط به کشت سه بعدی آنالیز شد. همچنین به منظور تائید ساختار های سلولی رشد یافته در ژل، برش های پارافینی به دست آمده از نمونه های کشت داده شده به روش ایمونوهیستوشیمی و با آنتی ویمنتین، آنتی سیتوکراتین و آنتی cd31 رنگ آمیزی شدند. برای آنالیز آماری داده ها از نرم افزار آماری spss (نسخه 5/11) استفاده شد. داده های مربوط به نمره دهی بافتها توسط آزمون آماری فریدمن و داده های حاصل از آنالیز تصاویر توسط آزمون آماری anova یکطرفه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: تغییرات رشد در گروه کنترل، 5/82% و در گروه m1/0، 5/87% بود که اختلاف آنها معنی دار بود (05/0p<). این تغییرات در گروه m1، 50% و در گروه m10، 5% بود که اختلاف آنها نیز با گروه کنترل معنی دار بود (001/0p<). نتیجه گیری: داروی آتورواستاتین در غلظت های مختلف دارای اثرات متفاوتی بر رشد بافت اندومتر کشت داده شده می باشد به طوری که با دوز m1/0 باعث افزایش رشد و دوزهای m1 و m10 باعث کاهش رشد می گردد. مطالعات تکمیلی در مدل های حیوانی در این زمینه توصیه می شود.